Widźu nana, widźu mać
Čim starši čłowjek bywa, ćim jasnišo zhladuje na dźěćatstwo. Widźi před sobu nana a mać, wšědny dźeń, radostne wokomiki a struchłe podeńdźenja, wšo to, štož je so do rozuma a wutroby zašćěpiło. Před 25 lětami su serbscy awtorojo wo tym z wulkim wuspěchom pisali. Wudaće „Naš nan a naša mać“ je dawno wupředate. Na nju nawjazuje předležaca zběrka.
W předležacej zběrce je zjednoćene sydom staršich přinoškow wo nanje a maćeri a wosom nowych. Před čitarjom so wupřestrěwa wobraz nimale cyłeho 20. lětstotka, w kotrymž serbske dźěći a młodostni w jara wšelakich socialnych, swójbnych a narodnych wobstejnosćach wotrosćechu. Tež po swojim charakterje su přinoški rozdźělne, njemóžemy je přez jedne kopyto bić. W kóždym padźe pak su zajimawy a čućiwy wotsćin z časa dźěćatstwa jednotliwca, kiž so serbskemu čitarjej ze zběrku wotewrja.
| Sprache | Obersorbisch |
|---|---|
| ISBN | 978-3-7420-2046-8 |
| Bibliographie | 2. nakład, 2008 147 s., kruta wjazba |
| Veröffentlicht: | 30.06.2008 |
Anmelden